“ Glimlach: Bij een tevreden gezicht liggen de lippen opmerkbaar vibrerend op elkaar. Alles is zoals het is. Er valt niets te zeggen. Diogenes zit zwijgend in de zon en kijkt naar de stenen trappen van de markthal. Door zijn hoofd gaat zelfs geen schaduw van een gedachte. Zijn ogen zijn ondergedompeld in de kosmische zindering van het Griekse licht. Hij ziet hoe de mensen hun zaakjes najagen. Als een van hen op het idee kwam voor zijn gezicht plaats te nemen om het met een ontvankelijk gemoed te bekijken, zou het best eens kunnen dat hij plotseling onbeheerst begon te huilen of redeloos te lachen.”
[Peter Sloterdijk, Kritik der zynischen Vernunft]
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten