zaterdag 7 maart 2009

Vlaamse filosofe Patricia de Martelaere overleden


De Vlaamse schrijfster en filosofe Patricia De Martelaere is op 6 maart 2009 op 51-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van kanker. De Martelaere won in 2005 de Gouden Uill Publieksprijs met haar roman "Het onverwachte antwoord". Ze werd ook gelauwerd voor haar werk als essayiste.

Patricia De Martelaere schreef haar eerste boek op 14-jarige leeftijd. Het jeugdboek was getiteld "Koning der wildernis".

Ze promoveerde midden de jaren 80 tot doctor in de wijsbegeerte aan de KU Leuven en doceerde dat vak aan de KU Brussel.

"Ze promoveerde op de sceptische filosofie van David Hume, maar ze toonde steeds meer belangstelling voor Chinese filosofie waarbij de vraag naar "hoe te leven" de bovenhand krijgt op de theoretische filosofie die aan de universiteiten wordt beoefend", aldus criticus Johan De Haes.

Haar debuutroman als volwassen auteur was goed voor de Prijs voor het beste debuut in 1988 (Nachtboek van een slapeloze).

Het meest bekroonde boek van de schrijfster was Het onverwachte antwoord uit 2004. De roman werd in 2005 genomineerd voor de belangrijkste prijzen in het Nederlandse taalgebied: Gouden Uil, Libris en AKO Literatuurprijs.

Het boek werd bekroond met de Gouden Uil Publieksprijs. In 2000 kreeg De Martelaere de Vlaamse Cultuurprijs voor essay en kritiek.

“Filosofie mag, wat mij betreft, alle vormen aannemen: ze mag academisch zijn, specialistisch, onbegrijpelijk voor de leek – tal van andere respectabele wetenschappen zijn dat ook. Dat heeft zo zijn eigen waarde, de specialisten amuseren zich ermee, en je weet uiteindelijk nooit waartoe het kan leiden. Maar filosofie mag gerust ook populair zijn, ze mag de Libelle vullen en de Playboy, ze mag op reclameaffiches prijken en tussen de graffiti op toiletmuren, ze mag te vinden zijn in alternatieve kookboeken, in boeken over bloemschikken, bonsaiboomkweken en oosterse meditatietechnieken – ze mag oppervlakkig worden en banaal. Dat de filosofie hierbij haar gezicht zou verliezen is niet echt een probleem. Integendeel, het lijkt mij dat ze nooit een echt ‘gezicht’ heeft gehad, of anders juist heel veel gezichten: sommige ernstig en indrukwekkend, andere niet om aan te zien.”

[Patricia de Martelaere, in Verrassingen]

Geen opmerkingen: