Trachten we onszelf niet te scheiden van de wereld. Men kan het leven niet verliezen wanneer we het in het licht van de dag plaatsen. Al mijn krachten, in alle omstandigheden en ontgoochelingen, in de pijn van het ziek zijn, waren erop gericht het contact te herstellen. Het contact met het ware van de natuur in de eerste plaats, en met de kunst die we kunnen bevatten. En zelfs met het verdriet dat in mij huist, wat een verlangen om lief hebben en wat een roes bij het zien van een zonsondergang op het einde van de dag. Het licht en het water en het amberkleurige staan me nog voor de geest, en de lippen nog vochtig van het verlangen. Glimlachende wanhoop zonder uitweg dat me onophoudelijk maar onnodig tracht te domineren. Het essentiële is onszelf niet te verliezen en dat niet te verliezen, wat van ons, in de wereld slaapt.
L'amour extra-coïtal
-
Bettina von Arnim
Don Quichotte était puceau. Bettina [Bettina Brentano von Arnim] avait
vingt-cinq ans lorsqu’elle sentit pour la première fois la main d’...
15 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten