As-tu jamais entendu pleurer un orme? ...
Un soir de grand vent de terre
qui lève contre la mer
d'ardents nuages de sable
et d'aiguilles de pin?
15 jaar geleden
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik wil de rust genieten op het perron van mijn ziel. Voordat de definitieve trein op mij toekomt. Voordat in het krimpen van mijn maag ik het werkelijke vertrek voel. Voordat ik ook maar één voet op de trede zet.
Mijn lijst met Blogs
-
L'amour extra-coïtal - Bettina von Arnim Don Quichotte était puceau. Bettina [Bettina Brentano von Arnim] avait vingt-cinq ans lorsqu’elle sentit pour la première fois la main d’...
Aanmelden bij
Posts
Reacties
"Zolang je wat je zelf gegooid hebt vangt, is alles behendigheid en vergeefse winst - pas als je onverhoeds vanger wordt van de bal die een eeuwige medespeelster je toewierp, jouw midden, in een precies beheerste zwaai, in een van die bogen uit Gods grote bruggenbouw: pas dan is vangen-kunnen een vermogen, - niet het jouwe, van een wereld" (R.M. Rilke)
Een dag komt waarop een hand van licht het hout van mijn hart raakt, met zulk een kracht dat ik niet anders kan doen dan opstaan en te openen. Op de vraag die me dan zal gesteld worden zal ik slechts kunnen antwoorden met een glimlach, neen, ik heb niets gemaakt van mijn leven. Ik heb het zo veel mogelijk verloren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten